عزاداري؛ بدعت يا سنت؟

مشخصات كتاب

رضا بابايي

شماره كتابشناسي ملي : ايران82-52735

سرشناسه : حاجي بابايي، رضا

عنوان و نام پديدآور : عزاداري، بدعت يا سنت؟/ حاجي بابايي، رضا

منشا مقاله : ، خردنامه همشهري، ش 15، (6 اسفند 1382): ص 11 - 13.

توصيفگر : سوگواريها

توصيفگر : حسين بن علي(ع)، امام سوم

توصيفگر : قيام عاشورا

توصيفگر : ماه محرم

چكيده

عزاداري از مصاديق بارز شعائر است كه به تعظيم آن در روايات بسياري سفارش شده است. و علي رغم ديدگاه مخالفان عقايد شيعي مبني بر نامشروع بودن و مكروه بودن گريه بر درگذشتگان، گريه بر امام حسين عليه السلام امري پسنديده دانسته شده است.با اين كه مخالفان، گاه از موضع شرعي و گاه از موضع سياسي و گاه عرفاني به تقبيح عمل شيعه پرداخته، آن را بدعت شمرده اند؛ امّا نصوص معتبري از سنت و سيره نبوي در دست است كه نشان مي دهد ماجراي گريه و عزاداري شيعه براي امام حسين عليه السلام علاوه بر آن كه ثبوتاً، حق و مطابق با سمت و سوي اسلام است، اثباتاً نيز فوايد بسياري را نصيب دين و دينداري كرده است.كليدواژه ها: عزاداري، بدعت، گريه، شعائر الهي، وهابيت، عرفا.گريه و عزاداري براي سيّد و سالار شهيدان، حضرت ابا عبداللَّه الحسين عليه السلام ريشه در همه ابعاد اسلام دارد. اين سنّت شگفت و روحمند، اگر چه در ميان شيعيان، رواج و اعتبار بيشتري دارد، اختصاص به مذهب خاص و نصوص ويژه اي ندارد؛ زيرا از لابه لاي متون كهن و نصوص اوّليه و فتاواي عالمان مذاهب مختلف، مي توان براي آن حجّت آورد. در اين جا به احاديث و اخباري كه در كتب شيعي آمده است، نمي پردازيم؛ زيرا براي اثبات موضوعي مربوط به مذهبي خاص، نمي توان و نبايد به منابع آن مذهب اكتفا